ஒரு மாலை உலா
ஒரு மாலை உலா அந்த மாலை நேரம் நெய்தல் நிலம் பரப்பிய ஓர் அழகிய பார்வை. சூரியன் ஒளியை மெல்ல மறைத்துக் கொண்டே சென்றபோது, அங்கிருந்த ஒவ்வொரு செடிகளும் தங்க நிறத்தில் ஒளிர்ந்தன. அந்த நேரம் கிராமத்தின் காற்று சற்று குளிர்ச்சியாக இருந்தது. மரங்களில் மெல்லிய இலைகள் சுழன்றடித்து விழ, பறவைகள் ஒலியெழுப்பி தங்கள் கூட்டிற்கு பறந்தன. இயற்கையின் ஒவ்வொரு அசைவும் மனதை கட்டியிழுக்கும் அதிசயம் போல இருந்தது. கிராமத்தின் ஓரத்தில் வசித்த அரவிந்த், தினமும் இந்த நேரத்தில் நடைபயிற்சி செய்ய செல்லும் பழக்கம் கொண்டவன். இயற்கையின் அமைதியை ரசிக்க விரும்பும் அவன், இன்று மட்டும் சிறிது வித்தியாசமான உணர்வோடு அங்கு சென்றான். காரணம், அவனது நெருங்கிய நண்பன் ஆதித்யன் அவனை அழைத்திருந்தான். மாலைச் சாயல் மற்றும் உரையாடல் ஆதித்யன்: "அரவிந்த், நீயே சொல். நாம் எப்போதும் நம்முடைய கனவுகளுக்குப் பின்னால் ஓடுகிறோம். ஆனால், சில நேரங்களில் அவை எட்டாத தொலைவில் இருந்துவிடும். நம்மிடம் இருக்கும் ஒவ்வொரு வாய்ப்பையும் நாமே பயன்படுத்திக்கொள்ள வேண்டியது தான் சிறந்தது அல்லவா?" அரவிந்த்: "ஆமாம், ஆதித்யா. வாழ்க்கையில் நாம் விரு...