ஒரு மாலை உலா

 

ஒரு மாலை உலா

அந்த மாலை நேரம் நெய்தல் நிலம் பரப்பிய ஓர் அழகிய பார்வை. சூரியன் ஒளியை மெல்ல மறைத்துக் கொண்டே சென்றபோது, அங்கிருந்த ஒவ்வொரு செடிகளும் தங்க நிறத்தில் ஒளிர்ந்தன. அந்த நேரம் கிராமத்தின் காற்று சற்று குளிர்ச்சியாக இருந்தது. மரங்களில் மெல்லிய இலைகள் சுழன்றடித்து விழ, பறவைகள் ஒலியெழுப்பி தங்கள் கூட்டிற்கு பறந்தன. இயற்கையின் ஒவ்வொரு அசைவும் மனதை கட்டியிழுக்கும் அதிசயம் போல இருந்தது.

கிராமத்தின் ஓரத்தில் வசித்த அரவிந்த், தினமும் இந்த நேரத்தில் நடைபயிற்சி செய்ய செல்லும் பழக்கம் கொண்டவன். இயற்கையின் அமைதியை ரசிக்க விரும்பும் அவன், இன்று மட்டும் சிறிது வித்தியாசமான உணர்வோடு அங்கு சென்றான். காரணம், அவனது நெருங்கிய நண்பன் ஆதித்யன் அவனை அழைத்திருந்தான்.

மாலைச் சாயல் மற்றும் உரையாடல்

ஆதித்யன்: "அரவிந்த், நீயே சொல். நாம் எப்போதும் நம்முடைய கனவுகளுக்குப் பின்னால் ஓடுகிறோம். ஆனால், சில நேரங்களில் அவை எட்டாத தொலைவில் இருந்துவிடும். நம்மிடம் இருக்கும் ஒவ்வொரு வாய்ப்பையும் நாமே பயன்படுத்திக்கொள்ள வேண்டியது தான் சிறந்தது அல்லவா?"

அரவிந்த்: "ஆமாம், ஆதித்யா. வாழ்க்கையில் நாம் விரும்பும் எல்லாம் கிடைத்துவிடாது. ஆனால் நாம் முயற்சிக்காமல் விட்டுவிடக்கூடாது. ஏனென்றால், முயற்சி செய்வதே வெற்றிக்கான முதல் படியாக இருக்கும்."

அந்த நேரத்தில், புறாக்கள் வானத்தில் பறக்கத் தொடங்கின. இயற்கையின் ஒவ்வொரு அழகும் அந்த இருவரின் உரையாடலை மேலும் இனிமையாக்கியது. அருகில் இருந்த குளத்தில் மீன்கள் நீந்திக்கொண்டிருந்தன. கிராமத்தின் நடுவே இருந்த பழமையான ஆலமரம், பல தலைமுறைகளாக தங்குமிடம் கொடுத்திருப்பதுபோல் அமைதியாக காணப்பட்டது.

வாழ்க்கையின் எண்ணங்கள்

அரவிந்தின் கண்கள் அந்த மாலையின் அழகை ரசிக்கத் தொடங்கியது. அவன் இதுவரை கவனிக்காத பல விஷயங்களை உணர்ந்தான். இயற்கை நம்மை எப்போதும் புதிதாக ஏதாவது கற்றுக்கொள்ள வழிவகுக்கும் என்பதே அவனது முடிவு.

ஆதித்யன் சொல்லும் வார்த்தைகள் அவனுக்கு உந்துசக்தியாய் இருந்தன. "எந்த ஒரு பாதையும் எளிதாக இருக்காது. ஆனால் நம்முடைய பயணம் தான் நம்மை இலக்கிற்குக் கொண்டு செல்லும்."

அந்த நேரத்தில், சில குழந்தைகள் அருகில் ஓடிக்கொண்டிருந்தன. அவர்கள் மகிழ்ச்சியாக விளையாடிக் கொண்டிருந்ததைப் பார்த்த அரவிந்துக்கும் ஆதித்யனுக்கும் ஒரு புது உணர்வு வந்தது. எதையும் அதிகமாக யோசிக்காமல், ஒரு குழந்தை போல சுதந்திரமாக வாழ்ந்தால் மட்டுமே நம்முடைய வாழ்க்கை நிறைவடையும் என்பதை அவர்கள் உணர்ந்தனர்.

சிந்தனைகள் மற்றும் பயணம்

மாலை நேரம் மெதுவாக இரவு நேரத்தில் மாற்றம் கண்டது. இருளின் கீழ் நிலவும் வெளிச்சத்தில் அந்த இடம் மேலும் அழகாக தெரிந்தது. இருவரும் நீண்ட நேரம் பேசிக்கொண்டே நடந்தனர்.

“நாம் வாழ்க்கையில் எதற்காக ஓடிக்கொண்டிருக்கிறோம்?” என்று ஆதித்யன் அவ்வப்போது கேட்டுக்கொண்டே இருந்தான்.

அரவிந்த் ஒரு சிறு சிரிப்புடன், "பிறகு எப்படி? வாழ்க்கை ஒரு பயணம்தான். ஆனால், நாம் அந்த பயணத்தில் எதை ரசிக்கிறோம் என்பதுதான் முக்கியம்" என்று கூறினான்.

அந்த மாலை உலா, இருவருக்கும் வாழ்க்கையில் ஒரு புதிய உற்சாகத்தைக் கொடுத்தது. அது வெறும் நடைபயிற்சியாக இல்லாமல், வாழ்க்கையின் அர்த்தத்தை புரிந்துகொள்ளும் ஒரு பயணமாக மாறியது.

கதையின் முக்கியப் புள்ளிகள்:

1. இயற்கையின் அமைதி மனித உள்ளத்தில் நம்பிக்கை உருவாக்கும்.

2. நண்பர்கள் இடையே உரையாடல் புதிய சிந்தனைகளை தூண்டுகிறது.

3. வாழ்க்கையின் பாதையில் முயற்சி மற்றும் நம்பிக்கை தேவை.

4. ஒவ்வொரு தருணமும் புதிய அனுபவங்களை வழங்குகிறது.

5. குழந்தைகளின் இனிய நிலையிலிருந்து, வாழ்க்கை எளிதாக இருக்கலாம் என்பதை உணர வேண்டும்.

இறுதியாக, அந்த மாலை இருவரின் வாழ்க்கையிலும் ஒரு நல்ல மாற்றத்தை ஏற்படுத்தியது. ஒவ்வொரு மாலையும் ஒரு புதிய தொடக்கமாய் மாறக்கூடும் என்பது அவர்களின் மனதில் பதிந்தது.