மறந்துபோன கடிதம்


இது ஒரு நட்பின் கதை. ஒரு காதலின் கதை அல்ல, ஆனால் அதைவிட ஆழமானது. இது கடிதங்களின் மூலம் வளர்ந்த ஒரு உறவின் கதை. நாற்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, ராமு மற்றும் லட்சுமி என்ற இருவர் பிரிக்கப்பட்டார்கள். ஆனால் அவர்களின் உறவு கடிதங்களால் தொடர்ந்தது. ஒரு நாள், அந்த கடிதங்கள் நிற்கத் தொடங்கின. ஏன்? என்ன நடந்தது? இன்று, ஒரு மழைநாளில், அவர்கள் மீண்டும் சந்திக்கிறார்கள். அந்த சந்திப்பு, அவர்களின் கடந்த காலத்தை மீண்டும் எடுத்துக்காட்டுகிறது. இது ஒரு காத்திருப்பின் கதை. ஒரு மன்னிப்பின் கதை. மற்றும் காலத்தால் அழியாத உண்மையான உறவுகளின் கதை.


சென்னையின் மழையான ஒரு நாள். வானம் மந்தமாக மேகமூட்டத்துடன், மழைத்துளிகள் மெதுவாக நகரத்தின் வீதிகளில் சிதறின. சாலையோர பேருந்து நிறுத்தத்தில் ஒரு முதியவர் அமைதியாக நின்று கொண்டிருந்தார். அவர் கண்கள் யாரையோ தேடி அலைந்தன.

அப்போது, சப்தமில்லாமல் அருகில் வந்த சிறுவன் கேட்டான்,
"தாத்தா! யாருக்காகக் காத்திருக்கிறீர்கள்?"

முதியவர் ஒரு சிறிய புன்னகையுடன், "ஒரு கடிதத்துக்காக," என்றார்.

சிறுவன் ஆச்சரியத்துடன், "என்ன? கடிதத்துக்கா? இப்போது யாராவது கடிதம் எழுதுகிறார்களா?"

முதியவரின் கண்களில் ஒரு மின்னல் பளிச்சென பிரகாசித்தது…


கடிதத்தின் தொடக்கம்.

நாற்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு.

ராமு மற்றும் லட்சுமி – பள்ளிக்கூடத்தில் சேர்ந்து பயின்ற பிரியமான நண்பர்கள். அவர்கள் இருவரும் பள்ளியில் இருந்து வீட்டிற்கு திரும்பும் ஒவ்வொரு நாளும் ஒரே பாதையில் நடந்துசெல்லுவார்கள். அந்த நாட்களில் செல்போன்களோ, சமூக ஊடகங்களோ இல்லை. அவர்களது உரையாடல் எல்லாம் கடிதம் மூலமே நடந்தது.

ராமுவின் கையெழுத்து அழகாக இருக்கும். லட்சுமியின் கடிதங்கள் எப்போதும் சிறிய ஓவியங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருக்கும். ஒவ்வொரு கடிதமும் அவர்களின் நட்பை வளர்க்கும் ஒரு பாலமாக இருந்தது.

பள்ளி முடிந்த பிறகு, இருவரும் கல்லூரியில் சேர்ந்தனர். லட்சுமியின் கனவு வெளிநாட்டில் படிக்க வேண்டும் என்பதுதான். ஆனால் ராமுவுக்கு தனது ஊரையே பிடித்திருந்தது. அவன் தனது குடும்பத்துடன் இருந்து, ஊரின் எளிய வாழ்க்கையை விரும்பினான்.

கல்லூரிக்குப் பிறகு, லட்சுமியின் குடும்பம் வெளிநாட்டுக்கு குடிபெயர்ந்தது. அந்த நாள் இரவு ராமு கடைசி முறையாக லட்சுமியிடம் ஒரு கடிதம் கொடுத்தான்.

"நீ எங்கே இருந்தாலும், இந்த கடிதத்தை பாதுகாத்து வைத்துக்கொள். எப்போதும் உன்னைக் கடைசியாக சந்தித்த நொடிகளை இழக்காமல் வைத்திருக்க வேண்டுமென்று எழுதினேன்."

"நான் என்றும் மறக்க மாட்டேன் ராமு!" என்று அவள் கண்ணீருடன் சொன்னாள்.

அதன் பிறகு, ராமு ஒவ்வொரு மாதமும் லட்சுமிக்கு கடிதம் எழுதிக்கொண்டே இருந்தான். ஆனால் ஒரு நாள் இருந்து, பதில் கடிதம் வரவில்லை...


காத்திருந்த நாட்கள்.

முடிவில்லாத எதிர்பார்ப்பு.

லட்சுமியின் கடிதம் வருமா என்ற அவதானத்துடன் ஒவ்வொரு நாளும் அஞ்சல் பெட்டியை திறந்தபோதெல்லாம், ராமு ஏமாற்றத்துடன் திரும்பிச் சென்றான்.

இருபது ஆண்டுகளாக, ராமு ஒவ்வொரு தீபாவளியும் ஒரு கடிதம் எழுதினார். ஒரு சிறிய எதிர்பார்ப்புடன். ஆனால் எதுவும் திரும்பவில்லை...

ராமு வாழ்க்கையின் வேகத்தில் ஒவ்வொரு நாளும் தனது வேலை, குடும்பம், கடமைகளில் கவனம் செலுத்தினாலும், லட்சுமியின் நினைவுகள் மட்டும் மாறாமல் இருந்தன. அவன் தனது மனைவி மற்றும் குழந்தைகளுடன் இருந்தாலும், லட்சுமியின் நட்பு அவன் இதயத்தில் ஒரு சிறிய இடத்தை பிடித்துக்கொண்டிருந்தது.


மறு சந்திப்பு.

அந்த மழைநாளில், பேருந்து நிறுத்தத்தில் ஒரு காரில் இருந்து ஒரு பெண் மெதுவாக இறங்கினாள்.

அழகான முகம்… ஆனால் கண்களில் ஒரு நெருக்கம்!

சில நொடிகள் அவளும், முதியவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்ப்பதற்குள், மழைத்துளிகள் மட்டும் மௌனமாக விழுந்தன.

அவள் மெதுவாக, "ராமு?"

முதியவர் அதிர்ச்சியுடன் திரும்பிப் பார்த்தார்.

"லட்சுமி...? நீ?"

"என்னோட பதில் கடிதங்கள் உன்னிடம் வந்தில்லையா?"

ராமுவின் கண்களில் நீர்த்துளிகள் துளிர்த்தன...

"இல்லை..."

லட்சுமி பையில் இருந்து ஒரு பழைய மடிக்கணினியை எடுத்தாள். அவள் கண்களில் அந்த கடைசி சந்திப்பு விரிந்திருந்தது.

"நீ எழுதிய கடிதங்கள் அனைத்தும் என் இடத்தில் இருந்தன. ஆனால் வாழ்க்கையின் வேகத்தில், நேரம் ஒதுக்க முடியவில்லை. மன்னிக்க முடியுமா?"

ராமு கண்களில் நிறைந்த உணர்வுகளுடன், மெதுவாக சொன்னான்,
"நீ வந்துவிட்டாய்... அதுதான் போதும்!"


கதையின் உண்மை அர்த்தம்.

ஒரு கடிதம்... அது எளிமையானதுதான். ஆனால் அதனுள் அடங்கிய அன்பு, நட்பு, பொறுமை, எதிர்பார்ப்பு, மற்றும் எதிர்காலத்தின் மீது வைத்திருக்கும் நம்பிக்கை – அது மட்டுமல்ல. 

நம் நினைவுகளும், உணர்வுகளும், உண்மையான உறவுகளும் காலத்தால் அழியாது. ராமு மற்றும் லட்சுமியின் கதை அதை நிரூபிக்கிறது. அவர்களின் நட்பு, காலத்தின் சுழல்களுக்கு அப்பால் நின்று, இன்றும் உயிர்ப்புடன் இருக்கிறது.

ராமுவின் கடிதங்கள், லட்சுமியின் பதில்கள் – இவை அனைத்தும் ஒரு காலத்தின் சாட்சிகளாக இருக்கின்றன. அவர்களின் கதை நமக்கு ஒரு பாடத்தை கற்பிக்கிறது: உண்மையான உறவுகள் எப்போதும் நிலைத்திருக்கும். அவை காலத்தால் அழிக்கப்படுவதில்லை.

இன்றைய டிஜிட்டல் யுகத்தில், கடிதங்கள் மறைந்துவிட்டன. ஆனால் அவற்றின் மூலம் வெளிப்படுத்தப்பட்ட உணர்வுகள் இன்னும் உயிரோடு இருக்கின்றன. ராமு மற்றும் லட்சுமியின் கதை நம்மை நமது உறவுகளை மதிக்கவும், அவற்றை பாதுகாக்கவும் ஊக்குவிக்கிறது.



முடிவுரை.

ராமு மற்றும் லட்சுமியின் கதை ஒரு எளிய நட்பின் கதை. ஆனால் அது நமக்கு ஒரு பெரிய பாடத்தை கற்பிக்கிறது. உண்மையான உறவுகள் எப்போதும் நிலைத்திருக்கும். அவை காலத்தால் அழிக்கப்படுவதில்லை.

இன்றைய உலகில், நாம் அனைவரும் வாழ்க்கையின் வேகத்தில் சிக்கி, நமது உறவுகளை மறந்துவிடுகிறோம். ஆனால் ராமு மற்றும் லட்சுமியின் கதை நமக்கு நினைவூட்டுகிறது: உண்மையான உறவுகள் எப்போதும் மதிப்புக்குரியவை.

அவர்களின் கதை முடிந்துவிடவில்லை. அது இன்னும் நடந்துகொண்டிருக்கிறது. நாம் அனைவரும் நமது உறவுகளை பாதுகாக்க வேண்டும். கடிதங்கள் மறைந்துவிட்டாலும், உணர்வுகள் எப்போதும் உயிரோடு இருக்கும்.

ராமு மற்றும் லட்சுமியின் கதை நமக்கு ஒரு புதிய தொடக்கத்தை அளிக்கிறது. நாம் அனைவரும் நமது உறவுகளை மதிக்கவும், அவற்றை பாதுகாக்கவும் முயற்சிக்கலாம்.


கடிதத்தின் முக்கியத்துவம்.

கடிதங்கள் ஒரு காலத்தில் மிக முக்கியமான தொடர்பு முறையாக இருந்தன. அவை மட்டுமல்ல, அவை உணர்வுகளை வெளிப்படுத்தும் ஒரு சாதனமாகவும் இருந்தன. ராமு மற்றும் லட்சுமியின் கதை கடிதங்களின் மூலம் உணர்வுகளை வெளிப்படுத்தும் முக்கியத்துவத்தை நமக்கு நினைவூட்டுகிறது.

இன்றைய உலகில், நாம் அனைவரும் டிஜிட்டல் தொழில்நுட்பத்தில் மூழ்கி இருக்கிறோம். ஆனால் கடிதங்கள் போன்ற பாரம்பரிய முறைகள் இன்னும் முக்கியமானவை. அவை நமது உணர்வுகளை மிகவும் ஆழமாகவும், உண்மையாகவும் வெளிப்படுத்துகின்றன.

ராமு மற்றும் லட்சுமியின் கதை நமக்கு ஒரு பாடத்தை கற்பிக்கிறது: உண்மையான உறவுகள் எப்போதும் மதிப்புக்குரியவை. அவை காலத்தால் அழிக்கப்படுவதில்லை.


கடைசி சிந்தனை.

ராமு மற்றும் லட்சுமியின் கதை ஒரு எளிய நட்பின் கதை. ஆனால் அது நமக்கு ஒரு பெரிய பாடத்தை கற்பிக்கிறது. உண்மையான உறவுகள் எப்போதும் நிலைத்திருக்கும். அவை காலத்தால் அழிக்கப்படுவதில்லை.

இன்றைய உலகில், நாம் அனைவரும் வாழ்க்கையின் வேகத்தில் சிக்கி, நமது உறவுகளை மறந்துவிடுகிறோம். ஆனால் ராமு மற்றும் லட்சுமியின் கதை நமக்கு நினைவூட்டுகிறது: உண்மையான உறவுகள் எப்போதும் மதிப்புக்குரியவை.

அவர்களின் கதை முடிந்துவிடவில்லை. அது இன்னும் நடந்துகொண்டிருக்கிறது. நாம் அனைவரும் நமது உறவுகளை பாதுகாக்க வேண்டும். கடிதங்கள் மறைந்துவிட்டாலும், உணர்வுகள் எப்போதும் உயிரோடு இருக்கும்.

ராமு மற்றும் லட்சுமியின் கதை நமக்கு ஒரு புதிய தொடக்கத்தை அளிக்கிறது. நாம் அனைவரும் நமது உறவுகளை மதிக்கவும், அவற்றை பாதுகாக்கவும் முயற்சிக்கலாம்.


இந்த கதை உங்களுக்கு பிடித்திருக்கும் என்று நம்புகிறேன். உங்கள் கருத்துக்களை  பகிர்ந்துகொள்ளுங்கள்! (Let's Leave your comment here 👇)

Comments

Popular posts from this blog

நம்பிக்கை

ஒரு மாலை உலா